بس که بدی دیدی ازم...

گدی که به یاد همیم؛ ز رنگ و ز ذات همیم
دل مونه ویرون نکن! حالا که آباد همیم
اگر تونی تنها ایری؛ ایری ز پیشم شو به شو
اگر مونوم با مو بمون؛ اگر مونوم با مو بگو
سی مو مثل روز روشنه؛ ستاره نیدم به شبات!
ماه مونی ماه مونی… دینم به نات دینم به نات
ای آسمون بی کسی؛ بنگر و حال مونه زار!
اور سیانه بدرار سی دلِ تنگ مو ببار
بس که بدی دیدی ازم؛ حال بدت خوب نشد…
به صد زبون گدی؛ ولی دل مو آشوب نشد!
مو دردته پس میزنم؛ عین خیالم نبود!
صدای ناله کردنات، تو پر شالم نبود
حالا مثل روز روشنه؛ ستاره نیدم به شبات
ماه مونی ماه مونی… دینم به نات دینم به نات
ای آسمون بی کسی؛ بنگر و حال مونه زار!
اور سیانه بدرار سی دلِ تنگ مو ببار

ای کاش ۱۰ سال به عقب برمیگشتم

ظلم کردم و نتیجه ش رو هم دیدم

دلم داغ داره و سوزش جگرم تمومی نداره

سالهاست که حسرت یک خنده خوش به دلم مونده

سالهاست فکرم درگیر حماقت های گذشتمه

سالهاست که آب خوش از گلوم پایین نرفته

سالهاست که در حسرت یک خواب آرومم

سالهاست که دلم تنگ خودم و زندگیه عاشقانمه

سالهاست که خودمو یک مرده ی متحرک میبینم

سالهاست که جگرم میسوزه و کاری ازم برنمیاد

سالهاست که از خودم متنفرم و هر لحظه نگاهم به مرگه

اعتماد به نفسمو از دست دادم و بدبختیهام تمومی نداره

اینها همه نتیجه ی حماقت های گذشته ی منه